Şam Sokağı ve Anne Aşlarından

Öncelikle Anneciğimin sağlığı ile alakadar olan arkadaşlarıma tekrar teşekkür ederek başlamak istiyorum. Annem malesef hala hastanede.

Kızım 8. sınıf ve OKS'ye odaklandığı için, biz Ali ile cumartesi gezilerine başbaşa devam ediyoruz. Bu cumartesi günü Taksim'de ki Şam Sokağı vardı programımızda. Kameram da transfer problemi yaşandığı için servise gönderdiğimden sizlerle paylaşabileceğim bir görüntü kaydedemedim. Tesis edilen sokakta Şam'a özgü bazı lezzetler ve eserler sergilenmekte. Yaşlı bir amca, "turmus" adı verilen bir ikramda bulunuyor. Bildiğimiz fasulyeye göre daha yuvarlak bir çeşit, haşlanmış üzerine kimyon, kırmızı biber gibi baharatlarla tuz serperek sunuluyor. Ücretini sorduğumuzda Suriye, ikram diyerek gülümsüyor.Ustalar soba tarzında hazırlanmış saçlar üzerinde, incecik açtıkları mayalı yufkaları rapatalara yapıştırıp, saca koyarak, kızaracak kadar pişiriyorlardı. Yan tarafta humus ve turşu ve salata tarzı malzemelerle birlikte ikram ediliyor sanırım ama, bizim beyzade sade aldı. Hani bunun yağı ve piyniri abi dediyse de Türkçe bilmeyen Suriyeli ustalar bizimkinin gözleme aradığını anlayamadılar tabii. Bu arada, hala peynirin adı piynir, gözleme de közleme diye telaffuz ediliyor. Zahmet olmasın kendilerine.

Suriyeli bir grup canlı ve hareketli mazhar eşliğinde ellerine kılıçla gösteriler yapıp zaman zaman Istanbul! diyerek inletiyorlardı. Bir arada mazhar eşliğinde arapça ilahilerle gösteriler yaptılar.

Şam Sokağında sedef kakmalı ahşap eşyaları da sayarasak görebildiklerimiz bu kadar oldu. Zira ziyaretçi yoğunluğu sebebiyle küçük bir alan olmasına rağmen hepsini göremedik.

Bu arada bizim teftiş bitti, işlerimizle ilgili önemli bir eksiğimiz bulunmaması sevindirici oldu. Yulardaki yemekler canım annemden öğrendiğim, kuru dolma, patatesli içli köfte, Annemin güzden kesip, bizlere gönderdiği makarnalardan sofra dergisindeki bir tarife göre yaptığım Ağrı Mantısı ve yine annemin nohutlu, köfteli ayran aşı. Benim çocukluğumda pesküdanla yapılırdı kışın. Bazı yörelerde buna lebeniye çorbası da deniyor. Bu yemekler geçen hafta sonu gelen arkadaşlarıma yaptıklarımdan. Bloguma bakamayacak kadar yoğun olduğum için bugüne kaldı. Eğitimlerimiz de yine devam ediyor. En son 'Problem Çözme Teknikleri' seminerini aldık. Tarifleri daha sonra yazmak üzere hoşçakalın.