Geldi Kiraz Mevsimi!

Geldi yine kiraz mevsimi! Yıllar sonra hadi ukde kalmasın içimizde diyerek başladığımız yüksek lisansda, iktisat sınavı sonrası cevaplarımı ve alacağım notu hesaplarken, bizim kışın balıkçı, yazın bir meyvenin birkaç cinsini sepet sepet sıralayıp, üzerinde kocaman bir ilanla, lütfen tatmadan almayınız yazan satıcımızın dükkanı civarına düştü yolumuz. Açıklı-koyulu renkleriyle ama henüz şu netten yabancı bir siteden aldığım şu görüntüdeki muhteşemliğe bürünmemiş kirazlardan birini işaret edip, alel-acele aldık. Dükkan yedi yolun çatında, yol genişletilmiş yaya yolundan dolayı sadece bir araça müsade ettiğinden çok seri olmak zorunda alıcılar. Akabinde bizim başkaban adayına yıkanmadan tadına bakmanın zaten doğru olmadığını anlatırken, çocukluğuma doğru gitti hayalim....

Okuldan eve pazarın içinden geçerek geliyorum... İlkokul birinci sınıf.. Başta kiraz olmak üzere meyve fiyatlarını inceleyerek geliyorum. İktisat ilmine olan istidadım bu yıllarda mı başlamış dersiniz :) Yok bana kalırsa daha önceden. Ablamın herkese dağıttığı bahçenin güllerini başta bebek olmak üzere, çeşitli trampa usulleri ile satışıma dayanıyor! Neyse kiraza gelelim. Eve geldiğimde kirazlar kız kardeşimle benim kulaklarıma küpe olur, geri kalanlarda mideye tabii.

Bir ara, meyve fiyatları çok pahalı geldi. Neredeyse hepsi beş lira olmuş. Halbuki iki-üç liraydı bunlar... O dönem Demirel Başbakan- daha sonra nerede ise ben yolun yarısına doğru ilerledim, hep onlar başbakandı ya neyse- Bu fiyat artşının sorumlusu olarak O'nu görüyorum ve bu büyükler nasıl oy verip, seçiyorlar diye düşünüp duruyorum... Ben düşünüp dururken Dürdane isimli bir kız babam O'na veriyor oyunu diyor. Şaşırıyorum, baban kiraz fiyatlarını görmüyor mu diyorum.

Benim ekonomi ölçüm kiraz fiyatları ile başladı... Midemi bozarcasına yediğim kirazlarla... Şimdi düşünüyorum da, keşke hayat çocukluğumuzdaki kadar sade ve güzel olsa. Memlekete ait tek derdimiz kirazlar olsa... Dayatmacı zihniyet, herşeyin en iyisini sadece onlar bilir. Dönemin Ankara Valisi Tandoğan'ın ifadesinde olduğu gibi, " siz kim oluyorsunuz da kominizmi istiyorsunuz, kominizm gelecekse onu da biz getiririz!" zihniyeti. Çoğunluk olsa da azınlık hükmünde halkımız. Seçimimiz elitlerle uyuşursa bir kıymet ifade eder. Yoksa çoğunluk solda sıfır! Yaşasın erguvan çocukları! Onlar her zaman as!

Daha fazla uzatmadan bir kiraz şiiri ile başbaşa bırakayım sizi. Hoşçakalın, sağlıcakla kalın efendim!

Kiraz Tadında Geçti Çocukluğum

Adı konmamış bahçelerde

Kiraz tadında geçti çocukluğum

Özlemler iki dudak arasında

Sevdalar göklerde Değildi

Hiç küsmezdi çemberim

Gerçek tadındaydı evciliklerim

Eksik olmazdı hayatımdan

Çilek tadındaki arkadaşlıklarım

Gecem yoktu

Saf yürekli yırtık pantolonlu

Gündüzlerim çoktu

Kırmızı bisikletim olmadı

Güllerim hazanda hiç sararmadı

Sevda kokusunu

Yanık buğday tarlalarında

Yüremeyi çakıllı yollarda öğrendik

Kiraz tadında ismi olmayan

Bahçelerden geçtik

Umutlarımız sararmadı

Dostluklarımız dar yollarda tozlanmadı

İsmini bilmediğim kuşlar

Dut ağacımıza konmadı

Yokluk içinde umutlarımız tükenmedi

Çocukluğumuz yazılmamış bir eserdi

Su tadında, yağmur bereketiyle sulandı

İnsan ilişkilerimiz

Gözlerimizden anlaşılırdı özlemlerimiz

Ağzımızdan bir kere çıkardı sözlerimiz

Adı konmamış bahçelerde

Kiraz tadında geçti çocukluğum

Artık büyüdük

Her bir şeyi çürüttük

Sahte düdüğünü çaldık

Her şeyi çabuk tükettik

Artık kiraz tadında çocukluklar yok

Bilmediğim isimler lügatimde çok

Ozan Çelebi