ÇİÇEKLERİN HAZANI

Oğluşumun bu aralar dilinden düşürmediği, birazcık mekanik ve nezle görmemişcesine gür sesiyle, sedalandırdığı hüzünlü bir parça var "yine aylardan kasım..." diye devam eden. Benim bu kasımda katmerlenen sızımız, sadece kasıma has bir olay olmasa da bu düğüm yüreğimizde, son zamanlarda izlediğim bazı haberler, akabinde yazılan yazılarla iyice depreşip gelişti...

Yazılar kaleme alıyoruz, güneydoğuda kadın olmak üzerine yüreğimiz dağlanıyor pek tabii. Çoğunu almıyor hafsalamız, mantaliteyi anlamaya, kendimizi yerlerine koymaya çalışıyor, çözmeye çalışıyoruz.

Benim üzüntümü tetikleyen olay, saldırıya uğrayan bir hanım, suçu varmışcasına işkenceye maruz kalıyor, çözüm olarak saldırganın kızı berdel veriliyor, mazlum durumundaki hanım da öldürülme korkusu ile yasal mercilere başvuruyor..

Ben anlamakta çok güçlük çektim bunu. Ortada bir suç ve bir suçlu var elhak. Ama cezalandırılan masumlar. Bu vakıa ne hukuki, ne insani, ne de islami. Sosyal açıdan bakınca da anlaması zor bir hal var, mazlumun eşi, saldırganlanla hısım oluyor. Damat-kayınpeder ilişkisi kurulmuş olmuyor mu?

Bu olayı ifadelendirirken sadece eleştirmek gibi bir niyetim yok. Dahası bir şehri anlatırken, etkili olma kaygısı ile mi bilmem, salt en kırsalındaki, en sivri olayların seçilip, ..... yerde kadın olmak başlıklı yazılar yazılmasını, salt eleştirip, tabiri caizse bölgenin tüm erkeklerini, bakış açısını, yaşam tarzını tu kaka ilan etmenin de suni ve moral bozuculuğu ile, insanları uzaklaştırmaktan başka bir işe yaramadığını düşünüyorum.

Mesela; konuyu araştırırken günlük gazetelerden birinde köşe yazarlığı yapmış bir hanımefendinin Urfa ile ilgili yazısını okudum. Kadınların tek başına çarşıya çıkamadığından bahisle, çamurlar üzerinde çıplak ayak gezen bir kızcağız ve benzer bir-iki hayattan hareketle tanımlama yapılmış. Pek tabii ki çok üzücü, pek tabii ki çözümlenmesi gereken sıkıntılar yaşanmakta. Ama, çözüm de olmalı gözümüz abartı da değil.

Bu yaz gitmiştim Urfa'ya. Görüntülerini de sizlerle paylaştım. Kızlar gördüm, balıklı gölün hemen yakınında, Çeçenistan fotoğrafları sergisi açmışlar. Sergilerini gezip tanıştım. Okumuş-yazmış, kendine güvenen insanlar. Bana tek farklı gelip, çok mutlu eden yanları alışık olduğumdan daha cana yakın olmalarıydı. Şehir efsaneleri ile neredeyse tanımadıklarımıza selam vermeye imtina ettiğimiz bu şehri Istanbulumuz da yapamayacağımız bir davranış olarak ısrarla o gün misafirleri olmamızı istediler.Özellikle Ayşecik, bekle ablacım bir beş dakika diyerek beni alıkoyup, kendi uçuverdi hemencecik. Dönüşünde elinde bir hediye paketi vardı elime tutuşturdu aceleyle, ısrarla. Ben de, yüzüğümü, kolyemi çıkarıp O'na verdim, telefonlar alınıp, verildi, bir daha gelirsem oralara, olur da gelirlerse buralara görüşelim diye. O bölgelerde üst düzey görev yapan yakınlarımdan da edindiğim intiba, yürek yaralayan vakalar var ama, genele şamil değil.

Her tarafta aynı derecede olmasa da zor oralarda kadın olmak, anne olmak, o cepheden fazla bakamıyoruz ama, belki baba olmak ta. Berdeli, töre cinayetleri, en çok ta içimi acıtan çoğunlukla kadınların bedel ödemesi ve intiharları... Törelerle, dini karıştırılması. Hüküm vermek, doğruyu amirane belirtmek yerine, anlatılmalı güzellikler, dinlenebilecek kişiler vasıtası ile. Peygamber Efendimizin hiç bir kadını dövmediği, kötü kelime dahi sarfetmediği, sizden üstün olanınız ailesine karşı iyi olandır beyanı, ben kızlar babasıyım beyanı ve de kız çocuklarını güzelce eğitip, yetiştiren anne-babaların cenneti kazanacağı beyanı... İlk çocuğu kız olan anne, mübarekdir beyanı ve kadın - erkekte üstünlük ancak takva iledir vurgusu işlenebilir ve bu saydıklarım sadece birkaç tanesi...

Kadın erkek üstünlüğü derken, Allah hepimizi farklı rollerle yaratmış, üstünlükte ancak iyi işlerle mümkün. Berdele bakarken, ciddi ciddi yazarların birinin kalkıp kadınların, diğerinin ise erkeklerin zayıf yönlerini, bebekken daha fazla ölmesinden, daha fazla trafik kazası geçirmelerine kadar sayıp döktüğünü gördüm. Kusura bakmasın çok ciddi yazarlarımız ama, bu akıl, gönül dışı, en hafifi ile gülünç bir hadise.

Hanımların ve kız çocuklarının sıkıntıları doğumuzda daha fazla, batımızda istismar daha ziyade, dünyamızda; işte, ücrette ve telaffuz etmek istemediğim saldırıların dakikaya düşeni raporlanmakta, malesef mazlum mevkiinde hemcinslerimiz. Daha geçenlerde İsrail'de altı dakika da bir kadınlara yönelik ihlaller yaşandığını okudum, şaşırdım, üzüldüm insanlık namına.

Bilemiyorum ama, değerleri yok sayılmadan, maddi destekli ama sadece maddi yatırımların yeterli olduğu düşünülmeden, samimi bir iyileştirme sürecine gidilmesi gerekli. Hiçbir şey yapılmıyor demek değil ama, yeterli görülmemeli. Okuyup, duyduğumuz esef verici gelişmeler yanında, düşünce gelişimi, eğitimli insan sayısının artması ve diğer olumlu yönlerde de bir ilerleme mevcut ve bu daha da desteklenmeli. Töre cinayetlerinde sadece suçsuz kızlar mı cezalandırılıyor konusunu ve berdeli araştırırken ziyaret ettiğim siteler oldu, Mardin'e, Hakkari'ye, Şanlıurfa'ya ait. Konuları tesbitleri, tanıtımları ve ifadeleri gayet güzel ve akıcı sitelerdi. http://www.sanliurfa.com da konu ile ilgili yazıları okurken, urfa sıragecelerinden seçilen türküleri ,benim gibi sanat müziği dışında fazla müzik dinlemeyenleri bile saracak ve konunun hazinliğine eşlik edecek duygu yoğunluğunda ve içtendi. Daha insanca bir hayat seviyesine kavuşulması dileği ile. Hoşçakalın efendim.