
On küçük mutluluk ta Sevgili Serpil tarafından sobelendim. Nette gezerken belki birgün yapabilirim diye kaydettiğim uzakdoğulu bir hanımefendiye ait yukardaki eser bana on küçük mutluluğun resmi gibi geldi. Küçük mutluluklarda küçük ışıklar belki ama bir araya gelince gönül dünyamızı aydınlatıyor.
1-Bizleri iyilik ve doğruluk esası üzerine yetiştirmek için insanüstü bir gayret sarfeden, kendileri de bu konuda bize model olan bir annem-babam olduğunu hatırladığım her an içimde bir genişlik ve huzur hissetmem.
2-Çevremdeki insanlara ufak ta olsa bir konuda yardımcı olabildiysem veya bir ikramda bulunabildiysem mutlu olurum.
3-Bir kitabevinde dolaşmak, kitapları incelemek ve tabii almak.
4-Tatlı ile pek arası olmayan biriyim. Hatta çayıma, kahveme şeker atmam. Ama İşyerinde çekmecemde veya çantamda kahveli,limonlu şeker varsa çocukluğumdan beri arada sırada yemekten ve pek mutlu olurum.
5-Annemin sesini duyabilmek, hele de sağlıklı ve mutlu olduğunu hissedersem çok mutlu olurum.
6-Çocuklar sağlıklı ise, onlar için güzel bir şeyler yaptıysam, okul v.s.nin iyi gittiğini hissediyorsam.
7- Eşim eve erken gelebildiyse. (Bu tarihi olay pek yaşanamaz ama. Geç saatlere kadar ha bire koşturan işkolik bir eş.)
8- Kardeşlerimin sağlıklı ve mutlu olduğunu düşünmek.
9- Gittikçe materyalistleştiği hep ifade edilen dünyamızda kalbi işlerin de gerçekleştiğini duymak.Mesela; ülkemizde yok sanırım ama, ölümcül hastalığa yakalanmış çocukların son arzusunu yerine getirmek üzere kurulmuş bir derneğin varlığı. Ya da ülkemizde de varolan hastane tedavisindeki kanserli çocuklara bir nevi gönüllü annelik yapan grupların varlığını ve faaliyetlerini duymak.
10-Beni her türlü maddi şartlardan uzakta, gerçekten seven dostlarımın olduğundan emin olmak.Bir bloğumun olması ve burada da güzel dostluklar yaşamak beni çok çok mutlu ediyor. Yine blogumdan bana ulaşabilen bir on yıldır görüşemediğim arkadaşım Hatice ile bu vesile ile görüşebilmek. Sevgili Serpil'e teşekkürler, herkese sevgiler.