Safranbolu Çarşısı ve Kileciler Konağı

.Aşağıda Safranbolu'nun seçkin restorantlarından Kadıoğlu Şehzade sofrası ile başlayalım gezimize.

Şehzade sofrasının iç avlusundan bir görünüm. Burası güzel bir Safranbolu evi aynı zamanda. İç avluda da masalar mevcut ama biz yağmur başladığı için iç kısmı tercih etmek zorunda kaldık.
Şehzade Sofrasının kuyu kebabı, safranlı pilavı ve salatası gerçekten leziz bir üçlü. Ekmek olarak bazlama ikram edilmekte. Safranbolu gezisi düşünenlere tavsiye ederim. Kuyu kebapları ve salataları başta olmak üzere yemekleri ve ortam çok güzel. Lakin plastik portakal ağacından sonra çayların çok nazlı gelmesini sineye çekiyorsunuz.
Safran Tat'taki görevlilerin rehberliği ile gittiğimiz Kadıoğlu Şehzade Sofrası. Safranbol'nun en iyi restorantı olduğu belirtildi. Otantik bir mekana sahip. Yalnız masamızın yanıbaşındaki köşeye yerleştirilen basit plastikten portakal ağacını doğrusu hiç yakıştıramadım.
Konağı gezip de sahibini tanımadan olmaz değil mi arkadaşlar.Ben de ziyaret edeceğiniz konağın sahibi Kilecizade Hacı Mehmed Efendi'ye ait porteyi ilk etapta sunmak istedim.

Tablolardan biri...
Balkondan...
1946 yılında bir cumhuriyet bayramında çekilmiş bir fotoğraf bulunmaktaydı, konağın duvarında. Resimde görülen küçük kız kimbilir nerelerde...
Aynalı Süpürge. Genç kızların çeyizinin olmazsa olmazlarındanmış bir zamanlar.Genç kızın duruluğunu ifade eder, aynı zamanda geleceğinin ayna gibi aydınlık olmasının temennisi,simgesi sayılırmış.
Yine bir kilerden görünüm.
Yemek saklama ve taşıma kapları.
Odalardan birinde yer alan dikiş makinası ve panolar.
Duvarda 1946'lı yıllara ait bir Safranbolu Fotoğrafı.
Selamlık kısmından dolaplar.Pek net çıkmamış ama.
Selamlık kısmının tavanı.
Merdiven başında odalara giriş kısmından bir görünüm.
Mutfak.Solda görülen kapı kilere açılıyor.Raflar, dolaplar mevcut içinde. Ortadaki ocak. Sağda görülen ise duvar içinde zamanın şartlarına göre bir lavabo.
Haremlik kısmı.Elle çevrilen makinanın başında bir hanım tasvir edilmiş.Kimbilir hangi hamarat hanımlar neler yaptılar burada. Ne mutluluklara, ne acılara şahit oldu bu oda ve bu konak.Hani der ya Koca Yunus, mal da yalan, mülk de yalan, var biraz da sen oyalanan. İmkanlarımızı iyiliğe dönüştürdüğümüz müddetçe onlar ebediyyen bizim olabilir. Pakistan Depreminde bir yara saracak girişimimiz olabilirse onlara ve kendimize iyilik etmiş oluruz diye düşünüyorum.
Bebek beşiği.
Kileciler Konağı. Sofa.

Burası el dokuması örtülerle fotoğrafta gördüğünüz şirin terliklerin satıldığı bir mekan.Eşim terliklerin Maraş yöresinde yapılanlarla aynı olduğunu belirterek nerede imal edildiğini sordu. Safranboluya has bir ürün olmadığını Istanbul'dan sipariş ettiklerini beirttiler ama, ben yine de sayfama almaktan vazgeçemedim.

Bluzler.Yaka ve ön kısmına Serra'nın kartopu modelinden dantel geçirilmiş. Kollar da hafif bir tığ işi ile birleştirilmiş.Dantelin yukarıda yakın görünümü yer almakta.
Burası hediyelik eşya satan bir dükkan.Yalnız aynı zamanda salep ve safran da satılmakta.Bamya gibi dizili olan salep.Aşağıdaki ise safran ve de çantalar.
Burası ağırlıklı olarak şifalı bitkiler satan bir dükkan.Yukarıda asılı olan bitkiler kantoron otu.Aynı zamanda süs eşyaları da vardı.Fotoğrafta görülen üzerlik bitkisinden yapılmış, eskiden evlere asılan bir doğal süs eşyası.Küçüklüğümde bizde de vardı, sanırım Anneannem'den kalmıştı.Şekli leblebiye benzediği için ben ara-sıra acaba leblebi mi diye koparır, şansımı denerdim. Tabii ben bir leblebi severdim.Kızkardeşimle -bozuk olmadığı için- genel de ortak verilen harçlıklarımızı ikimizin de elinde olması için el ele tutuşurduk, bu sayede ellerimizin arasındaki parayla son sürat bakkala koşardık. Ben leblebi, o çekirdek. Zaten şanslıymışız diyorum, çok fazla abur-cubur yoktu o vakitler. Ya şeker alırsın, ya bisküvi arası lokum, ya bir bardak kuru üzüm, ya da üç-beş incir. Ben ilkokula giderken başladı bol çeşit, şimdi de doruğa ulaştı iyice.
Maket Safranbolu Evlerinin satıldığı bir dükkan.Bir çoğu aynı zamanda gece lambası (abajur) işlevi görmekte.Ben bizimle gelemeyen Kızım için almıştım.Işıkları yanınca gerçek bir Safranbolu Evi var hissi güzel.